Hani bir şarkı dinlersin, sana “O” nu hatırlatır. Ama senden başka kimse de bilmez. Yakarsın bir sigara derin bir nefes çekersin kaparsın gözlerini “O” nu düşünürsün. Gözleri gelir gözlerinin önüne. Ellerini tutarsın sıkıca. Korkarsın gözlerini açmaya kaybolup gidecek diye. Ya bir daha öyle hayal edemezsin diye korkarsın işte. Tüm dünya ile bağlantın kesilmiştir. Fonda çalan ama sadece senin bildiğin o şarkı ve gözlerinin önünde gözleri. Öylece dalar gidersin gözlerinin sonsuzluğunda. Sonra yüzünde aptalca bir tebessüm oluşur birden. Hani bir kelebek yakalarsın ya, kaçmasın diye sıkıca tutsan ölecek, merak edip bakmaya çalışsan, bu seferde kaçacak diye endişelenirsin. He işte tamda o durumda kalıverirsin. Kalbin hızlıca atmaya başlar ve bir ritim oluşturur güm, güm diye. Daha da derine indikçe gözlerin de “O”nun, göğüs kafesin darlaşmaya başlar, engel olamazsın kendine. Hayal edersin işte. Tanrıdan dilersin gözlerini açtığında hemen karşında olmasını. Belki imkansız ama hayal işte bu bir dua. Belki de olmayacak bir duaya amin demek gibi bir şey işte. Ama ne olursa olsun hayali bile insanı o kadar mutlu ediyor ki hiç ama hiç uyanmak istemezsin açmak istemezsin gözlerini açmayı. Ama maalesef yine kapı çalıyor. Nalet olsun……
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder