İnsan bazen uzaklara gitmek ister gidebildiğince uzaklara. Gideceği yeri bilseydi eğer belki de 1 saniye bile durmaksızın giderdi de gidebilirdim de. Geride bırakacağımız kimse olmasaydı yada. İşte tam bu noktada insanın eli kolu bağlanıyor. Başkaları için yaşadığımız hayatlar. Başkaları için endişelerimiz. Bu kimi zaman bir aile kimi zaman ise sevgili arkadaş eş dost, artık o an aklımıza kim geliyorsa. Bu yüzden gitmekten vazgeçip duruyoruz. Gidebilseydik eğer bir gün ve arkada bırakabileceğimiz, endişe duyacağımız bir olmasaydı sanırım gidebilirdik. Gitmek için sadece bunların olması gerekmiyor tabi ki. Biraz da cesarete ihtiyaç duyar insan. Hayat hiçbir zaman 4/4lük değil işte. Her zaman her istediğimizi yapamıyoruz. Önümüze çıkan engeller bitmek bilmiyor. Kimi zaman ailemizden gelen kimi zamansa eş dosttan yada hiç tanımadığımız insanlardan. Belki de özgür olabilirdik gitmeyi becerebilseydik eğer….
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder