Başlık Bulamadım Buna

Sanırım içimdekileri ve düşüncelerimi kelimelere dökmek için baya bir zorlanacam. Çünkü tercüme edemiyorum yazıp yazıp siliyorum. Bu sefer olur inşallah ne diyeyim. Hayatta en çok önem verdiğim şey arkadaşlık dostluk. Bugüne kadar çok fedakarlık yapmış olsam da karşılık beklemedim hiçbir zaman hiçbir kimseden. Ama bazen insanın sabrı taşabiliyor işte gerilebiliyor. Aslında fazla da kafaya takmamak lazım diye düşünsemde olmuyor işte. Daha önce ki yazılarımda da bahsettim hep gitmek kalana değil gidene koyar her daim. Kalan kişi devam eder kaldığı yerden gitmişin yada gitmemişin pekte önemli değildir. İnsana koyan da odur zaten. Bir insana ne kadar çok değer verirsen bir o kadar göt gibi ortada kalırsın diye boşuna demedim ben. Kızgınlığım başkalarına yani onlara değil, kızgınlığım kırgınlığım sadece kendime. Sanal ortam yada real ortam hiç fark etmiyor. Çünkü yaşanılan şeyler hep aynı. Sen bir insana değer verirsin o insan o değerden anlamaz ve göt gibi ortada bırakır seni. Bazen işte uzak kalmak gerekir her şeyden. Yada gittimi tam gitmek gerekir. Bir daha hiç dönmeden. O değil de sanırım yine anlatamadım ben bişey. Demek ki sinirlendiğimde yazamıyorum yada başka bir şey var bilemiyorum. Ama şunu çok iyi ve emin bi şekilde söyleyebilirm ki ; Bir insana nekadar çok değer verirsen bir o kadar göt gibi ortada kalırsın. Bunu bilir bunu derim. Boşuna dememiş büyüklerimiz, insanoğlu çiğ süt emmiştir diye….