Şimdi Sessiz Çığlıklarıma Ses Verirmisin Sevgili

Aslında sana haykırmak istediğim o kadar çok şey vardı ki. Yaşamak isteyip te yaşayamadığımız. Şimdi neresinden baksak hep eksik hep yarım ya. Aşağı tükürsek sakal yukarı tükürsek bıyık. Bende istedim senin gibi bende istedim ellerini tutmak seni doya doya yaşamak. Yanında olabilmek her şeyimle senin olabilmek. Ama olmadı işte olamadık. Seni gittiğin de ben bittim aslında. Toparlayamadım işte kendimi. Yine her geceye seninle yatıp her sabaha seni görecekmişim gibi uyanmak, yine sesini duyacakmışım gibi telefona sarılmak, ama işte yok olmuyor yoksun. Ne sesin var ne yüzün nede o ellerin yoksun işte be sevgilim. Sen yoksun ben senden yoksun. Hayat devam ediyor elbet edecekte. Ama bir yarısı eksik bir yarım eksik. Nefes alacam en azından almaya çalışacam. Belki ilerleyen zamanlarda kendime gelecem yada gelemeye çalışacam. İyi olacam belki. Ama sen olmayacaksın. Neden bu imkansızlıklar neden bu zorluklar. Aşk denen şey bumu ki. Unutursun diyorsun unutulur diyorsun. Unutmak kolay mı ki sevgili. Gözlerini bir kere gördükten sonra, o gülüşünü bir kere gördükten sonra kolay mı sevgili seni unutmak. Sesini bir kere kulaklarımda çınladı, gördüm o güzel yüzünü gülen gözlerini, söyle sevgili kolay mı seni unutmak. Hiç girmemişin gibi hayatıma yaşamak kolay mı sevgili. Sensiz olmak kolay mı. Senden sonra geceler daha da uzun sevgili. Zaman durdu sanki. O nalet olası zaman seninleyken bir anda biten zaman sensizken durdu be sevgili. Geçmek bilmiyor geçmiyor işte. Vücudumun her yerine kazınmış sen geçmiyor işte tükenmiyor bitmiyor. Sana uyandığım sabahlar daha da bir acı. Geceleri hiç söylemiyorum zaten. Yastığım her sabah sırılsıklam, küllüğüm ağzına kadar dolu. Söndürdüğüm her izmaritte sen varsın aslında. Seni kokunu çeker gibi çekiyorum içime. Senmişin gibi sarılıyorum iki elle. Senden sonra yaşanmıyormuş ki sevgili. O kadar çok şey kattın ki bu çok kısa zamanda. Sanki bir ömrü paylaşmış gibiyim be sevgili. Şimdi sen yoksun aslında ben varımda yokmuşum gibi. Ben yokum ki sevgili yaşamıyorum. Ruhum çıktı bedenden sadece bir et yığını. Sana ait seni düşünen ve sadece senin olan bir et yığını be sevgili. Ruhum kalbim onlar terk ettiler. Sana doğru benden göç ettiler be sevgili Ben yine yapa yalnız sensiz bir başıma çaresizce kendimi resminle, resimlerinle avundurup hayata bir şekilde devam etmeye çalışmakla geçiriyorum. Ben nefeste almıyorum sevgili. Sensiz nefes almak zaten ne haddime ki. Sen yoksun sevgili ben noksanım sevgilim. Bu şehir yaşanmaz ki şimdi sensiz. Yolda yürüdüğüm her dakika karşıma çıkacaksın diye yürürken olmadığını bilip te bu şehirde yaşamak olmaz be sevgili. Bu gecede uyku yok bu gecede sensizim. Yine sırılsıklam yastığım ve tüketilmeyi bekleyen dolu bir sigara paketim var. Şimdi geçicem resminin karşısına ve ardı arkası kesilmeyen sigaralar yakacam. Her nefeste seni çekecem içime: Ve göz yaşlarımla söndürecem yanan sigaraları.

Haykırsam şimdi sana duyarmısın beni
Çığlıklar atsam haykırsam ismini defalarca duyarmısın
Ağlasam hiç durmadan insafa gelip olurmusun
Yanımda yanı başımda
Tutarmısın ellerimi
Bakarmısın yine gülen gözlerinle
Bir tebessüm edip öpermisin dudaklarımdan
Yine söylermisin beni sevdiğini
Yine dermisin bana özlediğini
Sarılırmısın bana sım sıkı
Hiç bırakmayacam dermisin sevgili
Yanımda olurmusun dönermisin yine bana sevgili
Ben çok sevdim seni
Sende çok sevdiysen
Gelirmisin sevgili
Bir çocuğun annesine ihtiyaç duyduğu gibi
Sana ihtiyacım olduğunu anlayıp gelirmisin sevgili
Duyarmısın şimdi beni
Sessiz çığlıklarıma ses verirmisin sevgili