1 dakika ya. 1 dk dur orada. Kimsin sen ve ne işin var burada. Ne istiyorsun amacın ne ve neden geldin ?
Yada sus hiçbir şey söyleme. Ben anladım sanırım sende onlardansın. Hadi göster bana diğer yüzünü. İndir kullandığın maskeyi. Saklanma sahteliğinin arkasına. Sende dost gibi görünüp en mutlu anımda çekip gideceksin dimi. Yok öyle bundan sonra 3 kuruşa 5 köfte. Dur orada kıpırdama sakın. Ben çok gördüm senin gibileri çok kişiyle mücadele ettim böyle. Kal orada hakkın yok hayatıma girmeye, hakkın yok beni yarı yolda bırakmaya ve tahammülüm yok artık iki yüzlü insanlara. Dost gibi gözüküp arkadan vurulmaya. Biliyorum sende onlar gibisin. Sende hayatıma girip aklımı başımdan alacaksın biliyorum, sende yapacaksın bunu. Sende beni mutlu edeceksin önce yavaş yavaş derinime en derinime işleyeceksin biliyorum. Her hücremde yer bulacaksın bir virüs gibi dağılacaksın vücudumun her yerine. Hadi indir maskeni ve kandırma beni. Çok gördüm ben senin gibileri. Siz öyle varlıklarsınız ki yarı yolda bırakmaya bayılırsınız dost göründüğünüz insanları. Siz öyle bir varlıklarsınız ki. Sulu dereden susuz getirirsiniz. İz siz öyle birer varlıksınız ki siz yaşarken öldürürsünüz.
Bir insan sevdiğini neden adam gibi sevemez ki neden yarı yolda bırakır sonuna kadar gitmek varken. Gideceği yere kadar eşlik etmek varken. Bir otobüs düşünün başladığı durakta yolcu akınına uğrar. Güzargahı üzerin de uğradığı duraklarda kimileri biner kimileri iner sürekli birileri gelir ve gider. Ama son durağa geldiğinde yapayalnızdır. İnsan hayatı da bunun gibidir hayatımız süresince hayatıma giren çıkan insanların sayısı belli değildir. Kimileri ömrümüzün sonuna kadar yer alır kimisi için zamanı gelince durağına geldiğin de çeker gider Yada biz gitmek zorunda kalırız o insandan. Kimi yüreğimizi alıp götürür kimi ise gittiği için hayatımızı rahatlatır. Ama illaki birileri girer ve çıkar hayatımıza. Biz ise sadece o otobüsüzdür. Hayat böyle bişey. Aynı hataları yapsak ta değer verdiğimiz insanların çıkıp gitmesi yada gitmelerini istememiz her zaman olabiliyor canımız yansa da. Bunlardan ders almayıp yine aynı hataları yapmak ta tamamen bizim suçumuz. Biz belki de insanları çok sevdiğimizden böyleyiz. Ama unutmamalı ki bu dünya geçici yalan. Kimsenin yaptığı yana kar kalmayacak diye bilir ve söylerim…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder