Bazen çok istekli çok sevgi dolu başladığım şeyleri yarıda kesebiliyorum. Sıkılıyorum bunalıyorum ilk zaman ki gibi zevk vermiyor yaptığım şeyler. Bu neyden kaynaklanıyor bilmiyorum. Çok değişken bir ruh halim de olabilir. Yada çabuk sıkılan bir insan. Çok yakın arkadaşlarımdan da sıkılabiliyorum. Bire bir görüştüğüm insanlar tabiki bunlar. Mesela aramız çok iyi, her şeyi konuşup paylaşıyoruz, muhabbet gırla gidiyor, hemen hemen her gün görüşüyoruz yani anlayacağınız her şey yolunda, pat ufacık bir şeyden konuşmadan yada bir hareketinden dolayı hemen soğuyabiliyorum ondan. Bencillikte olabilir belki tam bilmiyorum. Ama ben bunu değişken ruh halime bağlıyorum. Kimi zaman çok duygusal olabiliyorum ufacık bir şeyden dolayı. Hani derler ya kedi amını görmüş miyav demiş öyle bişey işte. Doğru örnek mi onu da bilmiyorum neyse dediğim gibi işte. Bazen çok neşeli olabiliyorum, he işte o zaman karşımda ki insan da gülme krizlerine girebiliyor. Ama ben bu ruh hali değişikliğini hiç sevmiyorum. Mesela bu yazıyı can sıkıntısından ve sadece yazmak için yazıyorum başka hiçbir şey değil. Öyle aklıma geldi yazdım işte. Neyse çişim geldi benim yeter bu kadar, zaten aklıma da başka bişey gelmiyor. Ama çok sevdiğim değer verdiğim insanlar var her ne kadar arada eşeklik edip üzsem de onları çok seviyorum ve hayatımdan çıkmalarını hiç ama hiç istemiyorum nokta….
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder