Sadece Susmak

Yağmur yağdığında kaçmazdım hiç
Saklanmazdım diğer insanlar gibi
Meydan okurcasına deli cesareti gibi yürürdüm her bir damlada
Senden de kaçmadım ki hiç
Gözlerine bakamasam da
Kaçmadım işte senden yüreğinden
Eğdim kafamı kahverengi gözlerine karşı
Toprak kokusunu içime çekerek
Korktum
Korkutuldum
Tutamadım ellerinden
Kıyamadım
İncitemedim yüreğindekini
Dokunamadım
Haykıramadım
Sessiz çığlıklarımda boğulurken ben
Birde intihar eden göz yaşlarım eşlik etti sensizliğe
Haykıramadım
Söyleyemedim
Gelemedim kimi zaman
Söyleyecek çok şey olsada söyleyemedim
Korktum
Çekindim incinirsin diye
Sen hiç yaşadın mı kaybetmeyi
Yada sensizlik denen cehennemi
Hiç rol oynadın mı
Masum bir çocuğun yaramazlığı sonrasında ki rolü gibi
Sevimli yüzünün arkasında sakladığı
O masumluğu
Sen hiç haykırmak isterken içine gömdün mü sevgini
Yüreğinde bir mezar kazarak hemde
Sana ait ne varsa söylenecek
Sırf incinme üzülme gitme diye
Söyleyemediklerini
Ve her birini açtığın mezara gömerek
Sadece susmayı
İntihar eden göz yaşlarına rağmen
Yalandan taktığın maskenin ardına saklanmayı
Hiç yaşadın mı
Şimdi çıksam karşına
Haykırsam sana dair ne varsa
Çıkarsam mezarlıktaki sana beslediğim duyguları
Baksam o toprak karası gözlerine
Desem ki seviyorum
Desemki
Benim ol
Desem ki gitme
Gidermisin
İncinirmisin
Sende beni terk edermisin