6 Ekim 2012 Cumartesi

Saçmalayabildiğimin Kanıtıdır





İnsan zamanla yitiriyor duygu denen hisleri. Birine aşık olmak çok uzaklarda olan bir adayı bulmak gibi gelebiliyor insana. Çıkılan gemi yolculuğunda uçsuz bucaksız okyanusun içinde ufacık bir şey nolarak kalıyor insan, kalabalıklar içinde tek başına gibi eğer hayatla karşılaştırırsak bunu.



Uzun zamandır yazmıyordum birşeyler, vakit bulamadığımdan dolayı. Kendime ayıracak bir şey bulamıyordum, monotonluğun dibine demir atmış bir gemi gibi. Ama beni,mde herkes gibi akşama dair yani mesai bitiminden sonra planlarım oluyordu yapamadığım, bi hevesle akşamı beklerken günün sonunda koltukta uyuya kaldığım. Kimi zamanlarda ise insanlarla vakit geçirme konuşma kotamı doldurmuş olduğumdan dışarıya bile çıkasım gelmiyordu. İçime kapanmıştım, dışarıya vuramadığım enerjiyi Cuma günleri top peşinde harcıyordum. Memnundum hayatımdan yaşadığım ve başımdan geçen olaylara rağmen.



Hayatın bizlere sunacağı çok seçenekli olaylar var ki her biri birbirinden farklılıklar içeriyor. Kimileri bunların altında ezilirken kimilerimizde kahkahalarla gülüp geçiyoruz herşeye. Kişilerle alakalı durumlar tabi bunlar. Herkesin derdi kendine büyük oluyor. Aslında benim yazmak istediğim şey yalnızlşıkla ilgili şeylerdi, konuyu biyerde bağlayacaktım yalnızlığa ama silinip gittiler çoktan. İşin özetini isterseniz özetle şunu diyebilirim. Yalnızlık çokta kötü bir şey değil, en azından kendin için birşeyleri çekinmeden birileri bişey dermi demez mi muhabbeti olmadan daha içtenlikle yapabiliyorsun. Evdeysen evdesin yada içiyorsan içiyorsun istersen başka şeylerde yap ama orasını ben söylemim herkes kendince yorumlasın işte o kısmı.



Buraya kadar bu yazdıklarımın hepsini okudum, bu kendi yazımı okuduğum 3 yada 4 ttür fazlası yoktur ve yine hiç bişey anlamadım. Siz anladıysanız ruh halimi banada söylersiniz umarım. Tv de yada nette bir şey olmadığı için yazmak istedim ve yazdım zaten bi mesaj yada başka bişey yok bunun içinde. O değil bakmadan da yazabiliyorum çoğu zaman klavyede bugün bunu anladım askerlikteki yazıcılıktan kalan bişey heralde. Cümleden sonra gülücük işareti gelecekti bu arada. Neyse bi cacık çıkmaz daha bu yazıdan kafamda başka şeyler var dolu dolu artık başka şeylere yer yok uzun bi süre. Daha fazla sıçmadan noktalıytorum bu yazıyı yoksa sıvamak zorunda kalacam yada sıvadım haberim yok….

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder