Her Gece Bir Tecavüzdür Aslında Ruha Yapılan

Söyleyemezsin öyle her içinden geleni, kelimeler sus pus olur içinde patlarcasına. Anlatamazsın, anlatacak tek bir herif yada kadın bulamazsın onlarca insan içinde. Seni anlayacak tek bir varlık yoktur boş duvarlardan başka. İçinde biriktikçe birikmeye başlar günlerce, kalabalıklar bile sessiz sakin ortamlara dönüşmeye başlar. Etrafında gördüğün herkes, herkes değildir artık, havada uçuşan sinekler gibi yada kuşlar gibi. Hani yakından bir kuş sesi duyarsın sesi hoş ve güzeildir, ama nereye bakarsan bak göremezsin onca çabaya karşı. Hayatta bazen böyledir işte, arayıp bulamadıklarından ibarettir.



İçinde birikenler zamanla büyük bir yük olmaya başlar. Geceleri yastığa başını koyduğunda fonda çalan o şarkı eşliğinde ritim tutarak salmaya başlarsın fazlalıkları yastığını ıslatarak. Bazen saçma sapan düşünceler gelir ve sen ne oluyor diye silkelenir silkelenmez hemen fazlalıkları atmaya geri dönersin. Uyku haramdır bu saatten sonra, uyumaya çalıştıkça aklına takılan onlarca şeylerin tecavüzüne uğramaya başlarsın. Sağa yada sola dönmen hiç bir şey ifade etmeyecektir. Sen istemedikçe, sen kaçtıkça beynini yoranlar peşini bırakmayacaktır. Ama bir şekilde saatler sonra uykuya yenik düşeceksin her şeye rağmen.



Sabah olup uyandığında boş bakışlarla aptal aptal odanın içindeki nesnelere bakacaksın. Bi an neredeyim ve burada ne yapıyorum diye düşüneceksin. Aya kalktığında adımlarını sayacaksın yüzünü yıkamaya gidene kadar. Her şey boş ve anlamsız gelecek. Belki niye dünyaya geldiğini soracaksın kendine. Bir cevap bulamadan iki elinin arasındaki suyu yüzüne çarptığında ve kendine geldiğinde anlayacaksın nerede olduğunu. Günaydın yine sabah oldu ve her sabahın bir gecesi de olacak. Bu geceyi düşünmeden yine başına neler gelecek diye rutin ve kalabalık içerisindeki yalnızlığına ve yapmacık konuşmalar ve gülüşmeler içinde gecenin karanlığına bir karabasan gibi hazır ve nazır olacaksın.





Gündüz yaşadığı her şeyin tecavüzüne ne yazık ki gece uğrar insan… C.C.K.