Bir insanı sevmek için yanında olması şart değildir, aynen mesafelerin anlamsızlığını yitirdiği gibi. Bir insana dokunmadan da sevebilirsin, gözlerine bakmadan mesela, gülüşünü görmeden. Sevmek nedir ki ? Aşk dediğiniz şey nedir ? Sevmek için uydurduğunuz yan yana hikayeleri mi ? Bir söz yeterli değimlidir sevmeye? Bir hareketi yada duyduğunuz gülümsemesi ? Sevmek koşulsuz olmalıdır, çıkarsız belkide sebepsiz. Artık her şey o kadar inancını yitirmiş ki bu tür şeyler imkansız gelebiliyor insanlara. Sevgi dediğiniz şey şartsız koşulsuz olmalıdır, sevmek için illa bir sebep aramadan içinden geldiği gibi hissettiğin gibi…
Bir kız vardı gülüşüne hayran kaldığım, konuşmasının beni benden aldığı. Belki hiç görmedim, dokunmadım, hissetmedim sıcaklığını ellerine dokunarak, ama sevdim. Bir et parçasını değil yüreğini sevdiğim bir kız. Makbul olan görmeden yada ortada bir sebep olmadan sevilen değimlidir ? Hani vücut ölçülerine yada güzelliğine değilde, sesine gülüşüne senin için söylediklerine aşık olamazmısın ? Sevgi dediğin zorluklara göğüs germek değilmidir ? Mesafeleri yok saymak engelleri bir kalemde silip atmak değimlidir asıl olan sevgi. Bir et parçasına değilde yüreğine duyulan şey değimlidir sevgi ?
Yanında olamadım belki
Tutamadım ellerinden
Bakamadım o güzel gözlerine
Bir sesti beni benden alan
Yüreğimden sana akan
Resimlerinden hayallere dalan
Uykusuz gecelerimin hayaliydi varoluşun
Günümün özlemiydin her bir dakika
Yokluğunda aklımı başımı toparlayamadığım sersemliğimdin çoğu zaman
Dalgınlığımdı seni özlemek
Yanında olmak isteyipte olamamak
Nefesimin yettiğince adını sayıklamak
Yastığa başımı koyduğumda hayalimdi uyku dediğiniz şey
Seni aramaktı dört bir yanda
Birilerini sana benzetip sen olmamasıydı
Seviyordum ve severken özlüyordum
Haykırıyordum çoğu zaman
Senin haberin olmadan
Ben özledim diyordum sen susuyordun
Ben seviyorum diyordum sen yine susuyordun
Sen sustukça ben daha çok ölüyordum
Bazen yaşlar akıyordu
Akanlar değerken yüreğime
Her bir damlada mühürlüyordu seni gönlüme
Hadi gücün yeterse sök, sök sökebilirsen…
Yanında olamadım belki
Tutamadım ellerinden
Bakamadım o güzel gözlerine
Bir sesti beni benden alan
Yüreğimden sana akan
Resimlerinden hayallere dalan
Uykusuz gecelerimin hayaliydi varoluşun
Günümün özlemiydin her bir dakika
Yokluğunda aklımı başımı toparlayamadığım sersemliğimdin çoğu zaman
Dalgınlığımdı seni özlemek
Yanında olmak isteyipte olamamak
Nefesimin yettiğince adını sayıklamak
Yastığa başımı koyduğumda hayalimdi uyku dediğiniz şey
Seni aramaktı dört bir yanda
Birilerini sana benzetip sen olmamasıydı
Seviyordum ve severken özlüyordum
Haykırıyordum çoğu zaman
Senin haberin olmadan
Ben özledim diyordum sen susuyordun
Ben seviyorum diyordum sen yine susuyordun
Sen sustukça ben daha çok ölüyordum
Bazen yaşlar akıyordu
Akanlar değerken yüreğime
Her bir damlada mühürlüyordu seni gönlüme
Hadi gücün yeterse sök, sök sökebilirsen…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder