Hadi Gösterin Bana Mutsuz Olup ta Hayatında Bir Sürü İnsan Olanı ?

Kendimi çok yalnız hissettiğim dönemler oldu, bugünlerde hissettiğim gibi. Yalnızlık benim için bir sevgilinin olmaması değil olmadı da hiçbir zaman. Etrafımda insanlar olması, onlarla konuşmak yada sohbet edip gülmek yalnız olmadığım anlamına da gelmiyor. Kalabalıklar içinde de insanlar çoğu zaman yalnız olabiliyor bazı durumlarda. İstediğin şeyi bilmemekle de alakalı olabilir belkide bu durum. Bazen ne aile ne arkadaşlar ne de sevgili yetmiyor olabilir. Çok özlediğimiz ve her zaman hep erkenden kaybettiğimizi düşündüğümüz sevdiğimiz insanlara da çoğu zaman özlem duyabiliyoruz. Bu insanların yerini yaşayan hiçbir canlı tutmuyor tabi. Baban öldüğünde o açığı annenle yada x bir insanla kapatamıyorsun, eksikliğini bir ömür hissediyorsun. Bazen hiç olmadık bir anda onların eksikliği dört koldan sarıp herkesin içinde seni yalnızlığa itebiliyor.



Dediğim gibi yalnızlık bir sevgilinin olmaması olmadı hiçbir zaman olmamalıda zaten. Bazen o çevrende olan ve senin sevilip sevdiğini düşündüğün kişiler bile yetersiz kalabiliyor. Hani ailenden birini bir arkadaşını sevgilini dostunu birleştirsen de o açığı kapatmak imkansız hale gelebiliyor.



Bulunduğun yerdeki duvarlar o an birer birer üstüne gelebiliyor, sigaraların ardı arkası kesilmiyor. Kimseyle ne konuşmak ne de görüşmek istiyorsun iki kelamın belini kırmak bile sana o kadar yük oluyor ki altında kalıp ezilebiliyorsun. Kimi zaman bu durumlarda yanında olmak isteyenleri harcayabiliyorsun istemeden de olsa. Yalnızlıktan kurtulmak istesen de bir bataklık gibi çırpındıkça batabiliyorsun yanında olmak isteyenleri kendinle beraber batırana kadar. Uyumayı deniyorsun olmuyor, bir müzik açıyorsun ruh haline göre o bile bir zevk vermiyor sana. Paylaşmak istemiyorsun o an içinde bulunduğun ruh halini, ve giderecek hiçbir insan oğlu yada yapacağın hiçbir hareket bu durumu karşılamıyor maalesef.



Ertesi gün çoğu zaman çıkmış oluyorsun bu durumdan. Önceki akşam ne yaptığınla yada neden böyle olduğunla alakalı hiçbir fikrin olmuyor. Belki kırdığın insanlar takılıyor aklına, eğer kırmamışsan başarmışsın bir şeyleri demek oluyor bu durum. Susuyorsun çoğu zaman kendinle baş başa kaldığında. Biri çıktığında karşına “ Bak ulan mutluyum a.q” gülümsemesi atıyorsun hiç bir şey olmamış yokmuş gibi. Ben buna istemeye istemeye orospuluk yapan hayat kadını gülüşü diyorum. Aslında şimdi uydurdum bunu ama sevdim de bu sözü.



Hayaller kuruyoruz çoğu zaman, öyle hayaller kuruyoruz ki sabah kalktığımızda o hayali gerçek bile sanabiliyoruz. Uyandığımızda evin her yerinde kurduğumuz o hayallerden bir iz bir parça bile arayabiliyoruz. İnsanın kendini kandırması o kadar kolayki o kadar basit birşeyki en ufak bi durumda bile kendimizi kandırmayı başarabiliyoruz. Yalnız kandırdığımız şeylerden sonra aklımızda soru işaretlerine maruz kalıyoruz “Acaba mı?” diyerek. Onu bile beceremiyoruz sonradan bokunu çıkararak. Kolay sadığımız şeylerin bile altında ezilip gidiyoruz.



Birileri çıkıyor sonra karşımıza bu dönem içinde. Ne kadar yanlışta olsa sarılıyoruz sarılabildiğimiz kadar. Yanlış! Hata! Bunu göremiyoruz tabi. Bütün anlamları ifade edebileceğimiz tüm güzellikleri ona yüklüyoruz karşımızdakinin kaldırabileceğini düşünerek ve en ufak bir şeyde hemen harcıyabiliyoruz sorgusuz sualsiz. Onun günahı suçu sadece karşımıza çıkıp bize inanmış olması. Hep daha fazlasını bekleyip duruyoruz, Yetmiyor yetinemiyoruz aldıkça daha çok daha çok istiyoruz. Bir yerde tıkanıyor sonra her şey. Tıkandığında ise kavgalar küfürleşmeler başlıyor. Sonra her iki tarafta olmak üzere birbirimize “Hepiniz aynısınız” diyerek bok atmaya başlıyoruz. Denize düşen yılana sarılır hesabı bu dönemlerde sarıldığımız herkes sonunda bir zehirli ısırıkla bize döneceğini ve yine tekerrür ederek başladığımız yere geri döneceğimizi anlamadığımız sürece yaktığımız sigaraların tükettiğimiz o alkollerin ardı arkası kesilmeyecek. Döktüğümüz göz yaşlarını saymıyorum bile. Hayatımızdan çaldığımız zamanı hiç söylemek istemiyorum. Birini seviyorsak kendimiz için birine aşıksak (aşka inanmıyorum) kendimiz için. Ne yaparsak yapalım iyi yada kötü sadece kendimizi düşündüğümüz için bencilliğimizden her bir yaşanan şey… Eğer biri gelip size diyorsa seni çok seviyorum diye inanmayın! Kendini mutlu etmek isteğinden başka hiç bir şey değil bu aslında…. Mutlu olduğunuz için bir başkasıylasınız, eğlendiğiniz için güldüğünüz için bir başkasıylasınız yani kendiniz için. Hadi gösterin bana mutsuz olup ta hayatında bir sürü insan olanı ?