Çok Okuyup Gezen Değil Yaşayan Bilir

Çok okuyan mı bilir yoksa çok gezen mi ? Diye bir söz vardır. Ben bide bunun yanına Çok yaşayıp gören mi bilir diye eklemek istiyorum. Ben ne çok gezdim ne de çok okudum. Pişmanmıyım ? hayır değilim. Ama çok yaşadım ve çok şey gördüm. Tanımadığım görmediğim insan profili kalmadı mesela. Görmediğim olay da kalmadı. Farklı hayatlar yaşamlar insanlar bunların hemen hemen hepsini görmüşümdür. Okuyarak yada gezerek öğrenmedim hiçbir şeyi. Okumak derken hayatım da 2 kitabı okumaya niyetlendim, 3 tane de kitap okudum.

İlk kitap okumaya çalışmaya başladığım da o da mecburiyetten ilk okul 5. sınıftaydım ve dönem ödevi için bi kitap okuyup kompozisyonunu çıkartmam gerekiyordu. Kütüphaneden kitap seçemeye gitmiştim. Aradığım kitap en incesi olanıydı ama maalesef kalınlardan 3-4 kitap kalmıştı. Neyse bende Taciz adın da bir kitap seçtim. Hayatımda ilk defa bir kitap okuyup özet çıkaracaktım. Onu nasıl okuyacaktım onu da bilmiyordum. Aradan geçen 1-2 güne rağmen ben hiç kitabın yüzünü bile açmamıştım. Televizyonda kanalları değiştirirken bir filme denk geldim. İsmi ne hadi siz tahmin edin. Evet filmin adı Taciz di şans işte kitabı okumama gerek yoktu. Filmi izledikten sonra kitabın değil de filmin özetini çıkarıp vermiştim. Kitapla bir alakası var mı yok mu bilmiyorum Ama o dönem geçmiştim o dersten. Nasıl oldu bende bilmiyorum tabi.

İkinci kitap maceram ise askerde gerçekleşti. Sevdiğim bi kadın vardı ve bana iki tane kitap yolladı. Bir tanesinin adı “Düşmüş Erkekler Masalı” ötekinin adını hatırlamıyorum. Çünkü kitabı benim elime geçmesiyle yok olması bir oldu. Fazla kitap ve yazar kültürüm olmadığından kim kimdir necidir bilmiyordum gerçi halende bilmiyorum ya :D. Bölüğümzde Serkan Teğmenimiz vardı hiç unutmuyorum kitaba ilk baktığın da bana önce memleketimi sonra da siyasi görüşümü bildiği halde tekrardan sormuştu. Ben tabi şaşkın bir şekilde hayırdır komutanım diyeyerek bir açıklama bekliyordum. Durumu anlattım kendisine kız arkadaşımın yolladığını vs. vs. Kız arkadaşımın nereli olduğunu sordu bende Sivaslı dedim normal o zaman diyip kitabı gözlerimin önünde yırtı verdi. Sağlam olan kitabi 2 gün içinde okudum halende bazı şeyler ezberimdedir okadar yıl geçmesine rağmen. Hatta 2-3 sefer okumuşumdur ve aklımda hep şu soru kalmıştır acaba o kitabi yollarken bana bir mesaj mı vermek istiyor diye ? Güzel kitaptı ama….

Üçüncü maceram ise gazete de gördüğüm bir haber üzerine alıp merakla okuduğum bir kitaptı. “Bir Jigolonun Hayatı” Gerçekten merakla ve istekle okumuştum. Tepki görsem de iş arkadaşlarımdan zevkle okumuştum. İş arkadaşlarımın çoğu namazında niyazın da insanlar olduğundan bu kitabı okumamı pek tasnif etmiyorlardı. Jigolomu olacan len sen diye tepkileri vardı. Cahil mi desem yobaz mı desem bilemiyorum tabi ki. O kadar çok şey geçmiş ki adamın başından ve öyle şeylerle karşılaşmış ki bi an kendimi onun yerine bile koydum. Güzel yönleri de vardı kötü yönleri de ama keyifliydi okumak.

Ve en son okuduğum kitap bir şiir kitabıydı “Ceyhun YILMAZ Sevdiğim İkinci Kadınsın” bu adamın şiirleri beni alıp götürüyor bazı şiirlerini anlamasam da. Ve okumaya çalıştığım ama ismini şuan hatırlayamadığım bir kitap daha. Okumak bana çokta bişey katmıyor heyecanlandırmıyor ya da ne bilim sürüklemiyor bişeyin içine bi merak uyandırmıyor. Kimine göre tabi okumamak kötü bir durum ama ben böyleyim yapabilecek bir şey yok. Ben yazmayı seviyorum yazdıkça kendimi buluyorum yazdıkça bişeyler yaptığımın farkındayım. Tüketmekten çok üretmeyi seviyorum. Kimin duygularına tercüman kiminin ise karşı çıktığı anlam veremediği durumlar. Yazmak bence daha eğlenceli diye düşünüyorum.

Hayat ne okumayla ne de gezmeyle öğrenilecek bişey. Yaşamak lazım için de olmak yaşayarak öğrenmek gerek. Uzaktan davulun sesi hoş gelirmiş. İçinde olmadığın zaman ne bir şey öğrenebilirsin ne de kendine bir şeyler katabilirsin. Yaşamak lazım her şeye rağmen…..