Ne gariptir o insan mutludur hayatına hiç bir şey olmamış gibi devam eder sen ise kendini kahır edersin. Gece gündüz ağlar onu düşünürsün. Onsuz nefes almakta zorlanır isyan edersen. Küfürler savurursun her şeye herkese. Onu ne kadar sevdiğini haykırırsın içten içe. Yastığa başını koyduğun da yine hayallere dalarsın. Senin olmayacağını sana dönmeyeceğini bildiğin halde. Ama yine de seversin istersin unutamazsın. Acı çeksen de üzülsen de vazgeçmezsin vazgeçemezsin onu sevmekten onu düşlemekten. O bilmez ne halde olduğunu. O kendi sevdasında kahkahalara boğulurken sen ağlamaktan hıçkırıklara boğulursun. Uyandığın da sırılsıklam bir yastık şişik bir çift göz ve dolu bir kül tablası.
Aşkın adaleti yok. Sen birini seversin o birini sever. Sen üzülürsün o güler. Sen içten içe yanarsın o ise içten içe mutludur. Bilmez onun için bir yerde canını verebilecek biri olduğunu. Sonra gün gelir. Bu sevda biter o da biter bende biterim. Belki de ölmek lazım bugün ölümsüzleştirmek için bu sevdayı….
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder