Hayat düz bir çizgiyse eğer ne teraftan yürüyeceğin senin aklının idrak ettiği şekilde olması gerekir. Yalnızım diye ağlamak yerine yanında olup görmediğin kişileri farketmen çok uzun sürmemeli. Yalnızlık sadece sevgilinin olmaması değildir heralde. Neden peki sen ben o bu şu her birimiz yalnızlığı sevgiliye bağlıyoruz peki ? Elimizdekilerin kıymetini bilmek yada anlamak bu kadar zor olmasa gerek. Tabi bu da beynin ne kadar çalışmasıyla ilgili bir durum. Yalnızlık boş bir evdi Dört duvar arasında kimseyi bulamamak gibi Eve aldığın evcil hayvanınla konuşmaktı yalnızlık Sevdiğin insanlardan kilometrelerce uzakta olmaktı yalnızlık Ayşeyi fatmayı özlemek değil Ananı babanı özlemekti yalnızlık Kalabalıklar içinde tek bir kişi olmaktı yalnızlık Yalandan gülmelerdi çoğu zaman Çoğu zaman da evde tek başına ağlamaktı yalnızlık Bazende müziği son ses açıp dinlemekti Rahatsız olacak tek bir insanın bile olmamasıydı yalnızlık Bir bardak çay isteyecek kimsenin olmamasıydı yalnızlık Yada yaktığın sigaradan kimsenin rahatsız olmamasıydı yalnızlık Gece uyurken üstünün açıldığını görüp kimsenin örtmemesiydi yalnızlık Paylaşacak birşeyinin olmamasıydı yalnızlık Sustuğunda neden konuşmuyorsun diyecek birinin olmamasıydı yalnızlık Tek başına içtiğin bir bardak çaydı yalnızlık İçten bir dokunuşun olmadığı günlerdi yalnızlık Yalnızlık dediğimiz şey ölüme beş kala birşeydi belkide….