Yine Sensiz Bir Sabah

Bazen sözler tükenir, söyleyecek tek bir söz bulamazsın. İçinden gelen ne varsa boğazında düğüm düğüm olur. Ne sevdiğini söyleyebilirsin, nede ona olan aşkını anlatabilirsin. Bazen çok sinirlenirsin, sinirini bile dile getiremezsin, bu durumlarda kendine zarar vermekten başka hiç bir şey yapamazsın. Susmak onun için her iki yerde de en büyük cevap olarak görülür.



Hangi birini anlatıp söyleyeceksin ki ? Gözlerini gördüğünde tutulan dilin mi, yoksa gülüşünü gördüğünde daha da hızlı çarpan kalbin mi anlatacak ona olan sevgini. Susacaksın için yana yana, gözlerin kan kusarcasına ağlarken yakacaksın bir sigara, geceleri onun hayaliyle yatarken sabahları onun varlığı ile uyanacaksın. Önce soluna bakacaksın yastığının, o orada olmayacak, bir umut soluna bakarken anlayacaksın ki ayrı yerlerde nefes alıyorsunuz. Bir günaydın mesajı bekleyeceksin bir heyecanla, geldiğinde yüzün gülecek, her şey yolunda gidecek. Sesini duyduğunda seni üzen yada strese sokan ne varsa bir tüy gibi uçup gidecek. Varlığı mutlu edecek seni, aklın başında değilken.





Uyandığımda gözlerin vardı gözlerimde
Hiç ellerini tutamadığım ellerinin hayali
Dokunamadığım yanağın vardı hiç öpemediğim
Saçların vardı ellerimle okşayamadığım kokusunu içime çekemediğim
Bir gülüşün vardı kulağımda yankısı hiç gitmeyen
Bir hayat vardı hayalinle geçip giden
O günü o anı kovalayan
Bir gün bir gün kavuşma ümidi ile sarıldığım
Bir hayat vardı yaşadığım
Sen vardın ayrı şehirlerde yaşadığım
Bir hayalim vardı
Aynı sabaha uyanmayı bekleyen
Uyandığımda günaydın aşkımla başlayan
Gülümsemeler içinde uyandığım bir sabah
Bir çocuk vardı içimde seninle büyüyen
Bir hayat vardı senden ibaret olan
Sen vardın ben vardım
Aslında hep vardık
Birbirimizden ayrı kavuşmayı bekleyen
Aynı geleceği yaşamayı hayal eden bir ben vardı
Bir el vardı ellerine kavuşmayı bekleyen
Bir çift göz vardı gözlerinde hayat bulmayı bekleyen
Bir çift dudak vardı özgürce sevdiğini haykırmayı bekleyen
Sen vardın ölmeden cenneti yaşatan…