Kelimeleri bir birine pazarlayan şair ruhlu bir pezevengim. Hepsi bu...
1 Mayıs 2011 Pazar
Dünya Kerhanesi
Sürekli sevgili değiştiren insanların hayat kadınlarından bir farkı olmadığını ve nasıl onlar bedenlerini kirletiyorlarsa sürekli sevgili değiştiren insanların da ruhlarını kirlettiğini” söyleyen bir arkadaşımın bu sözünden yola çıkarak bir şeyler yazmak istiyorum bende.
Ne kadar haklıydı ? Söylenen bu sözün gerçeklik payı olduğu zaten bir gerçek. Aslında bizim de onlardan yani hayat kadınlarından bir farkımız yok. Onlar para karşılığı bedenlerini satarken bizde bir sevgi uğruna ruhumuzu satıyoruz. Kaç yürek değdi belki de ruhumuza kaç kere göz yaşlarına boğulduk? Vicdanımız ne kadar da rahattı belki de aynı sözcükleri ruhumuzu bir sevgi uğruna verdiğimiz insana söylerken. Gerçek olanı bulana kadar kaç kere düşüncesizce ruhumuzu yüreğimizi ezdirdik. Hiç birimiz sütten çıkmış ak kaşık değiliz. Karşımıza çıkan insana duygusal yönden hissimiz olan kişilere hep aynı sözleri söyledik defalarca. Hep dediğim gibi senaryo aynı ama kişiler farklı. Ezberlemişçesine her baş rol kahramanına söylenen sözler. Geçmişte söylenen sözlerin tekerrür etmesi. Doğru insanı bulana kadar kirlettiğimiz ruhumuz yüreğimiz ve yeri geldiğin de bedenimiz. Unutma ki, Birlikte olduğun insanın geçmişini kurcalamak, Onunla kurmayı düşündüğün geleceği yok etmekten başka bir şeye yaramaz. Derler. Ya peki vicdanımız ne kadar rahat ? Ne kadarı doğru ne kadarı yanlış yaptığımız şeylerin söylediğimiz sözlerin ? Ne yapmak lazım dı ? Doğruyu bulana kadar kaç kere daha kirletmek gerekiyordu ruhumuzu ? Aslında bizde bu dünya denen kerhane de birer hayat kadınıyız sadece farkına varabilen ve ona göre yaşayabilen insanlar şanslı….
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
çoğumuzun geçmişi aynı aslında.. farklı olanların da geleceklerinin aynı öyle olması muhtemel.. hepimizin kalp kırıklığı oldu ve/veya olacak.. hepimiz bir kez bile olsa kullanıldığımızı hissettik ve/veya hissedeceğiz.. en kötüsü de hayat bu değil biz insanlar hayatı bu hale getirdik ve öyle sürdürmeye de devam ediyoruz..
YanıtlaSilBelki yaşadığımızdan yada yaşayamadığımız şeylerden dolayı bir gün hepimiz vicdan azabı ile uyanacağız sevgidiğimizin kollarında eğer son durağımızsa bu kollar içimize sivri çiviler gibi batacak bu yaşadıklarımız değilse iğneyle uyutulan bir hasta gibi küçük dozlarda günahlara devam edip,bilinçsizce daldığımız uykumuzda sayıklamaya devam edeceğiz.. D&B
YanıtlaSil