Islak ve o tadını unutamadığm dudaklarında hayat buluyordum. Ama nerden bilecektim ki birgün o dudaklardan çıkacak sözlerle yıkılacağımı. Hani söz vermiştin hiç ayrılmayacaktık hani mühürlemiştik birbirimizi hemde o dudaklarla söyledin bana dudaklarımla dans ederken. Ne oldu ne değişti de böyle çekip gidiyorsun ardında bıraktıklarını düşünmeden Ben değil sadece İstanbul bile ağlıyor gidişinde benim gibi onunda intihar eden damlaları var akan yaşları var. Sana kurduğum cenneti neden cehenneme çeviriyorsun ki söyle neden neden ?
Diye söylemiştim sana haykırmıştım arkandan seviyorum diye duyamdın görmedin belkdie işin gelmedi. Günlerce her sigarama gidişini yazdım ve derin bir nefesle içime çektim. O bittkçe ardından br tane daha yaktım sevdiğimiz şarkıları açtım dinledim son ses. Herkes duysun dinlesin istedim tozlanmış resimlerini gözyaşlarımla yıkadım benden başkası değmesin diye sana. Aramaz sormaz oldum kimseyi çıkmaz oldum sokaklara gezmez oldum caddelerde istemiyordum seni hatırlatacak hçbirşeyi. Sen vardın sen kokuyordun Aslında benim İstanbul um sendin sen varsın diye seviyorum insanları sen varsın diye aşıktım bu 7 tepeli şehire. Şimdi yoksun gittin giderken seni bende bırakıp gittin. Keşke giderken senide benden alıp gitseydin. Şimdi bende gidiyorum bana yaptığıngibi değil ama beni bırakıpta gittiğin gbi değil Ben beni ve seni alıpta gidiyorum mahşerime. Mahşerde sorduklarında karşı karşıya geldiğimizde sorduklarında sana günahlarını cevp veremeyeceksin sen bendesin benden soracaklar seni benden dinleyecekler benden işetecekler seni Ben anlatacam onlara beni bir kalemde silip gittiğin günü. Bir şarkı söyleyecem hiç bitmeyen;
Sende sevildin hiç sevilmediğn gibi
Çekip gittin hiç gidilmemiş gibi
Mahşerde gördün ebeninkini............
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder