9 Ekim 2011 Pazar

Unutamayacagını Bile Bile. Unutmaya Çalışanlara...


Biliyor musun Senden ayrilali sakal biraktim Zamaninin akisina koyuverdim kendimi Gömleklerim kolali degil artik Pantolonum ütülü degil Ayakkabim boyali degil Öylesine degistim ki Görsen taniyamazsin Sabahlari gün dogarken kalkiyorum Ilk isim bir sigara yakmak oluyor Ve bir süre denizin hisirtisini dinliyorum Sonra, apansiz sen geliyorsun aklima Gözlerin, dudaklarin, ellerin geliyor Simdi nerdesin kimbilir Yataginda uyuyor olmalisin Artik beni görme rüyalarinda Korkarsin. Mevsim sonbahar malum ya Serde de kör olasi sairlik var Boyuna hüzünlü seyler düsünüyorum Agaçlarin yapraklari dökülmege basladi Keskin poyrazlar esiyor kuzeyden Kuslar durmadan göç ediyor Ara sira düsenler oluyor yorgun ya da yarali Tutup oksuyorum tüylerini, gagalarindan öpüyorum Ve diyorum ki Sana kavusmak için bir göçmen kus olmali Iste böyle Günler, haftalar geçip gidiveriyor Saçim, sakalim birbirine karisti Yine de her geçen gün Kendime biraz daha alisiyorum Ve biliyor musun Unutamayacagimi bile bile Seni unutmaya çalisiyorum... Ümit Yasar Oğuzcan

1 yorum:

  1. Okumak hoşuma gıttı.. keske unutmaya calıstıgımız hıcbırsey olmasa.. dırek beynımızden silinse..

    YanıtlaSil