Olmam Gereken Yerde Değilim Ama Pişman da Değilim

Olmam gereken yerde değilim. Ama pişman da değilim...

Nerede olmam gerekiyordu ki şuan ? Bazen ani kararlar verebiliyoruz. Sert ve dönüşü olmayan Hani inceldiği yerden kopsun dediğimiz kararlar. Bazen öfke ile sinir ile alınan kararlarımız da yok değil hani. Ne kadar haklıyız yada ne kadar yanlış yapıyoruz? Kimine göre yanlış kimine göre doğru. Benim yanlışım kimine göre doğru, bazen benim doğrum kimine göre yanlış. Sonuçta hissettiğimiz şey, inandığımız şey değilmidir doğru olan.

Öfke ile kalkan zararla oturur demişler. Doğru da demişler. Ama bu bir öfke değil bu bir kırgınlık. İnsan ne yaparsa yapsın kırgınlığının, hissettiği gururun önüne geçemiyor işte. Ağızdan çıkan iki kelimenin bir çok köprüyü yıktığının farkına varsa da dönülmüyor işte geri. Dilin kemiği yok ki zaten, söylenen söz bazen bir mermiden daha can yakıcı daha can alıcıdır. Sözler kurşun insansa bir silah misali.

Olmam gereken yerde değilim, ama pişmanda değilim…