15 Eylül 2011 Perşembe

Bu İki Satır Özetleyecek Yalnızlığı


Durulacak su
Bir yetim anne neden buradayım ben diye bağırken ölecek
Kim koydu bu piçi tam da hikayenin en şehvetli yerine diye soracak mutlular!
Mutlular bacak aralarından tüy aldıracaklar başka bir yetime
Omuzlarını sıktıracaklar
Gözlerindeki çapağı temizletecekler
Kimse ne olduğunu sormayacak
Kimse neden böyle olduğunu önemsemeyecek
Kimse kimsenin ne yaptığıyla ilgilenmeyecek
Herkes kimse olduğunu bilerek,
Bu bilgiyi kabul ederek devam edecek zor bela bir adım daha atmaya
Kıymıklar aynı gece en jantisinden hayaller batıracak yatak odasındaki adamın burnuna, kulaklarına, gözlerine
O an yüksek volt ağrılar deşecek gülümsemeleri
Tanrının varlığını kabul etmiş
Kendini inkar eden insan kan değil su kusacak
Ve diyecek ki
Sana kendimi getirdim al onu benden, adımı
Kan değil, yalnızca sudan izler bulunacak gecenin sabahında
Ejnebi diyecekler
Ejnebi bir ruhtu o siktirdi gitti
Bir kaç tutanakla, tutuşacak yazılar
Sanacaklar ki, iki satır özetleyecek bu koca yalnızlığı

1 yorum: